شعر

از لکه و بوی  تا لای ِ کتاب

رد کسی را می پاشد

حیاط به دامن می پیچد

شب از سوی چراغ سوراخ   

پای ِ کبو کبو کبو  تر به نامه مسیر برگشت

رب    نا    با بوی ِدالان در بشقاب

نمای    یک   لَ   بخند

امتداد راهی است جنازه دارد می برد

بگو لا اله الله   حصنی فمن روی کاغذ هوا را شرطی می کنم :

باروت که بمالد

حلزون چشم را سینه می خیزد

یک لنگه و در    گاهی بخواب      ِِ 

                                                      کفش می آید .